Tο Πέτρο Μπιταρ
Όταν ένας ΛΥΚΟΣ χάνει τη μάχη εναντίον ενός άλλου λύκου και καταλαβαίνει ότι δεν έχει πλέον πιθανότητες νίκης, προσφέρει ειρηνικά τη σφαγίτιδα φλέβα του στον αντίπαλό του, σαν να λέει “κερδίσει, ας τελειώνουμε”.
ανεξήγητα όμως, εκείνη τη στιγμή συμβαίνει το απίστευτο:
ο νικητής λύκος, , παραλύει.
Μια χιλιόχρονη δύναμη τον εμποδίζει να σκοτώσει αυτόν που έχει την ταπεινότητα να αναγνωρίσει την ήττα του.
Κάποιος μηχανισμός, ενσωματωμένος στο DNA ή πέρα από αυτό, εκδηλώνεται στον νικητή λύκο και του υπενθυμίζει ότι τον αδύναμο πρέπει του σέβεσαι, να το προστατέψεις, και το είδος είναι πιο σημαντικό από την ευχαρίστηση της εξόντωσης του αντιπάλου.
Τι υπέροχο ενστικτώδες ρολόι!
καις του κόσμου των ζωών αντίθετα με τους ανθρώπους, Κανείς δεν θα αποκαλούσε δειλό τον λύκο που παραδίδεται, ούτε αξιολύπητο αυτόν που παραλύει,
απλώς συμβαίνει το θαύμα.
Ούτε νικητής ούτε ηττημένος.
Και οι δύο λύκοι απομακρύνονται και ο τροχός της ζωής συνεχίζεται.
Το ένστικτο του ανθρώπου είναι η δίψα να ικανοποιήσει το εγώ του Με μόνο οδηγό το ίδιο το ΕΓΟ
Ένα μάθημα που διαχρονικά μένουν στην ίδια τάξη η άνθρωποι από τους λύκους καί συνεχίζουν να σφάζουν ο ένας τον άλλον από τη δίψα το εγώ τους μέσα τη δύναμη της εξουσία! Βλέπε σφαγές που γίνεται στη Παλαιστίνη με την ένοχη σιωπή τους περισσότερους από όλο τον πλανήτη
Βρίσκουμε όλες τις απαντήσεις παρατηρώντας τη γλώσσα της φύσης.
———————————————————————————